.
Μodus vivendi, modus operandi
Όσο ο οικονομικός κλοιός σφίγγει, οι Έλληνες καλούνται επειγόντως να αναθεωρήσουν και το modus vivendi και το modus operandi για να χρησιμοποιήσουμε δυο, διεθνώς, παγιωμένες λατινικές ορολογίες.
Τόσο το modus vivendi με τη διφορούμενη έννοια του τρόπου ζωής αλλά και με την άλλη του ερμηνεία, της προσωρινής συμφωνίας μεταξύ διαφωνούντων μερών, όσο και το modus operandi με την έννοια του τρόπου λειτουργίας μπαίνουν σε τροχιά επαναπροσδιορισμού, απολύτως αναγκαίου για την επιβίωση ατόμων και λαού στην Ελλάδα της κρίσης του 2010.
Το γύρισμα του τροχού στα περασμένα διαβεβαιώνει πως και αυτός ο κρίκος στην αλυσίδα της ιστορίας θα ολοκληρωθεί - είθε με το λιγότερο δυνατό κόστος - φέρνοντας νέα ώθηση στην ανάπτυξη με αναγκαία την προϋπόθεση να μη διασπαστεί η κοινωνική συνοχή και να μην επικρατήσουν υπερβολές και ακρότητες.
Ας μην διαφεύγει της προσοχής πως «όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες». Κάθε ακμή φέρνει την παρακμή και μετά από κάθε την παρακμή «το πτηνό φοίνικας» αναγεννιέται από την τέφρα του.
Η κ ρ ί σ η τ ο υ 1 9 3 0
Στο ξεκίνημα της ζοφερής, οικονομικά, χρονιάς του 1930, η Ελλάδα βρισκόταν στα νύχια μιας παγκόσμιας οικονομικής περιδίνησης, αντίστοιχης με τη σημερινή. Και ενώ διαφέρουν τα χαρακτηριστικά των εποχών οι κάποιες συνέπειες είναι πανομοιότυπες σαν από καρμπόν.
Όσο κι αν είναι οδυνηρή η διαπίστωση και ηχεί δυσάρεστα στα αυτιά σε μια κακή συγκυρία, όπως αυτή, που απαιτεί ενθάρρυνση και αισιοδοξία, είναι ιστορικά διακριβωμένο πως το θλιβερότερο επακόλουθο των κρίσεων, αδιαμφισβήτητα, είναι οι πτωχεύσεις επαγγελματιών, βιομηχάνων και εμπόρων, γεγονός που συνεπάγεται το κλείσιμο καταστημάτων και επιχειρήσεων και την αύξηση της στρατιάς των ανέργων υπαλλήλων και εργατών.
Την άνθηση της βιομηχανίας από το 1925 και εντεύθεν, με διαθέσιμα χιλιάδες εργατικά χέρια προσφύγων μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, ακολούθησε κύμα χιλιάδων πτωχεύσεων, όπως μαρτυρεί ο επίσημος κατάλογος του Πρωτοδικείου Αθηνών που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 1930, στην εφημερίδα «Εμπρός».
Στο τελευταίο τρίμηνο του 1929, το φαινόμενο των πτωχεύσεων είχε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Σωρός ήταν οι αιτήσεις πτώχευσης στο Πρωτοδικείο και εκατοντάδες, ημερησίως, τα διαμαρτυρημένα γραμμάτια επισημαίνει το ίδιο δημοσίευμα.
Η εφημερίδα, χαρακτηρίζει το κράτος ως το σκληρότερο πιστωτή και ζητά την απόλυση των κρατουμένων για χρέη (φυλακίζονταν για 200 δραχμές χρέος!). Προτείνει δε να έχουν οι πληττόμενοι τη δυνατότητα κήρυξης χρεοστασίου χωρίς να φυλακίζονται ώστε να μπορούν να δουλέψουν για να πληρώσουν τα χρέη τους.
Χαρακτηριστική είναι και η αναφορά του διευθυντή των φυλακών στο παράδειγμα του μακαριστού μητροπολίτη Αθηνών Χρυσοστόμου που πέτυχε με εράνους την αποφυλάκιση δέκα κρατουμένων για χρέη, των οποίων τα παιδιά πεινούσαν, ενώ οι ίδιοι «σάπιζαν» στη φυλακή για πεντακόσιες δραχμές χωρίς τη δυνατότητα να εργαστούν και να ξεχρεώσουν.
Ακολουθεί μία ενδεικτική αναφορά ονομάτων επαγγελματιών, όπου η ποικιλία των επαγγελμάτων αποδεικνύει πως η κρίση έπληξε όλους τους κλάδους και όλα τα καταστήματα, από τα είδη διατροφής και επιβίωσης μέχρι τα είδη πολυτελείας: Ταγκόπουλος, Χρηματομεσίτης, Παναγιωτίδης Εργοστάσιον Πλεκτικής, Τζώντης Κρεοπώλης, Αλ Κάιν Τάπητες, Ανώνυμος Ελληνική Εταιρία Πλινθοποιῒας, Λεμπεσόπουλος Ηλεκτρικά, Δίγκας Αρώματα, Βεντουράκος Μεταξωτά, Γιαννουλάκος Επιχειρήσεις Μεταφορών, Αυγερινός Γυναικείοι Πίλοι (καπέλα), Αλεξόπουλος Δέρματα, Καλόγερος Εδώδιμα, Κατσολιέρης Αποικιακά, Θεοφανόπουλος Ψιλικά, Κουτσούρης Έτοιμα Ενδύματα, κτλ.
Άνω και κάτω: Διαφημίσεις του 1930 στο περιοδικό «Νουμάς»
Το πρωτοσέλιδο της εν λόγω εφημερίδας με πηχυαίους τίτλους αποτύπωνε την τραγικότητα της κατάστασης σε άρθρο του Μήτσου Δειλινού: «ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΤΩΧΩΝ ΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΔΙΑ ΧΡΕΗ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΕΙΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΠΟΥ ΜΑΣΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.- ΑΘΩΟΙ ΠΟΛΙΤΑΙ ΡΙΠΤΟΝΤΑΙ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΣΤΟΡΓΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΦΥΛΑΚΑΣ ΔΙΟΤΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΥΣΠΡΑΓΙΑΣ ΔΕΝ ΕΦΑΝΗΣΑΝ ΣΥΝΕΠΕΙΣ ΕΙΣ Τας ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ.- ΠΩΣ ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΙ.- Η ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ».
Σε τελική ανάλυση, αυτό που συγκρατεί ο ερευνητής, πέρα από τη γνώση του ιστορικού παρελθόντος, είναι η παρήγορη διαπίστωση πως δεν έλειπαν τα φωτεινά παραδείγματα ανθρώπων που συμμερίζονταν έμπρακτα τον ανθρώπινο πόνο του συμπολίτη τους.
Ένα τέτοιο πρόσωπο υπήρξε και ο διευθυντής των φυλακών, με το επώνυμο Νίκου, ο οποίος διέθεσε μέχρι πεντάρας τις 10.000 δραχμές που κέρδισε από ένα λαχείο του Στόλου, για την αποφυλάκιση κρατουμένων για χρέη. Του χρωστάνε την ελευθερία τους δεκάδες κρατούμενοι για μερικά κατοστάρικα.
Και το επίμαχο πρωτοσέλιδο καταλήγει με την ακόλουθη αιχμηρή κορωνίδα: «Είναι αίσχος να κρατούνται φυλακισμένοι άνθρωποι οφείλοντες στο Δημόσιο μερικά εκατοστάρικα τα οποία και όταν εισπραχθούν θα εξοδευθούν με σπατάλην δια την πολυτελή αποστολήν εις Γενεύην και Χάγην μερικών χρυσοκανθάρων του υπουργείου των Εξωτερικών ή δια το γαμήλιον ταξείδιον κανενός άλλου υπουργού».
Σ ε κ ρ ί σ η κ α ι τ ο Χ.Α.Α. τ ο υ 1 9 3 0
Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου του 1930, στο μεσουράνημα της παγκόσμιας κρίσης, άρχισε μια ανεξέλεγκτη καθοδική κούρσα για τη μετοχή μιας βιομηχανικής εταιρίας, της Ανωνύμου Εταιρίας Ελληνικών Λιπασμάτων, μίας από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες βιομηχανικές μονάδες της χώρας, που ιδρύθηκε το 1909 από ομάδα τραπεζιτών, βιομηχάνων, εμπόρων και τεχνιτών και ήταν η πρώτη που έκανε παραγωγή χημικών λιπασμάτων στη χώρα.
Η πτώση μάλιστα ήταν τόσο μεγάλη ώστε χρειάστηκε να παρέμβει η Εθνική τράπεζα και με αγορές μεγάλου αριθμού μετοχών, στις συνεδριάσεις της 17ης και 18ης Ιανουαρίου, να αποτρέψει τη γενίκευση του κακού.
Η τονωτική ένεση που κράτησε μόνο λίγες μέρες και ανακούφισε προσωρινά την αγορά.
Στις 22 Ιανουαρίου, ωστόσο σημειώθηκε σοβαρή υποτίμηση όλων των μετοχών που θεωρήθηκε προάγγελος μεγαλύτερης πτώσης. Σε σύσκεψη των μελών του Χρηματιστηρίου εκφράστηκαν φόβοι για επικείμενη καταστροφή.
Κλήθηκε και πάλι η Εθνική Τράπεζα, κατόπιν παρακλήσεων της Επιτροπής του Χρηματιστηρίου να περισώσει την κατάσταση, όπως και έγινε. Προέβη άμεσα σε αθρόες αγορές.
Οι επανειλημμένες παρεμβάσεις της ΕΤΕ για την υποστήριξη της χρηματαγοράς σε συνδυασμό με την αντίδραση της αγοράς μετά από μεγάλη περίοδο συνεχόμενης πτώσης έφεραν κάποια σταθεροποίηση της κατάστασης.
Συνεχίζεται….
Περισσότερες πληροφορίες για την ιστορία του Χρηματιστηρίου Αθηνών θα βρείτε στο λεύκωμα:
Αγώνας Ευθύνης
Σωματείον Χρηματιστηρίου Αθηνών
.
Παρασκευή 23 Απριλίου 2010
Δευτέρα 19 Απριλίου 2010
"...Μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού και στ΄ αγεριού το πόδι" - ΛΟΓΟΣ του ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ
ΛΟΓΟΣ του ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ του 1821.
(Εκφωνήθηκε στην Πλατεία Ηρώων της Πόλης, στον επίσημο εορτασμό της 25ης Μαρτίου του 1821)
«Ελληνίδες, Έλληνες,
Ασπροπυργιώτισσες κι Ασπροπυργιώτες,
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, σε τούτη την Πλατεία, που αφιερώσαμε στους ήρωες του Ελληνισμού, για να τιμήσουμε τη μνήμη, να παραδειγματιστούμε από τη θυσία, όλων εκείνων των προγόνων μας, που αγωνίστηκαν για να ελευθερωθεί, τούτος ο Τόπος, από ζυγό δουλείας, που διήρκεσε τέσσερις αιώνες!
Εκατόν ογδόντα εννιά χρόνια, από εκείνη την Άνοιξη, του 1821, στέκομαι απέναντί σας, με γνώμονα τα λόγια του εθνικού μας ποιητή: «Το έθνος, πρέπει να μάθει, να θεωρεί εθνικό, ό,τι είναι αληθινό»!
Κι έχουμε υποχρέωση, αφού η κατεστημένη Πολιτεία, αφού η πνευματική μας ηγεσία, κρατούν αποστάσεις απ΄ την αλήθεια, που ελευθερώνει, να την ψηλαφίσουμε μόνοι μας!
Για να μας χρησιμεύσει, ως οδηγός, ως άσβεστος φάρος, στην τρικυμία που ζούμε. Ως φάρμακο, για να αντιμετωπίσουμε την εθνική κατάθλιψη, που μας κατέλαβε, όλους τους Έλληνες!
Έλληνες του Ασπρόπυργου,
Πήρα την απόφαση, να σταθώ -σήμερα- μπροστά σας, όχι για να επαναλάβω, κάποια γνωστά λόγια, για το θαύμα του 1821!
Αλλά, για να σας προτρέψω, με απαρχή, τούτες τις κρίσιμες ώρες, που διέρχεται η Πατρίδα μας, να ξεκινήσουμε μια σταυροφορία, να προετοιμάσουμε, να εργαστούμε για την Έγερση, που έχει ανάγκη η Ελλάδα!
Γιατί είναι η ώρα, ο Τόπος μας, να εξορίσει διαπαντός, από τη συλλογική μας μνήμη, απ΄ τη δημόσια ζωή, τις μισές αλήθειες, που είναι χειρότερες, και από τα μεγαλύτερα ψεύδη! Πρωτίστως, έχουμε υποχρέωση, να απαιτήσουμε και να επιβάλλουμε, τον πλήρη, τον απόλυτο σεβασμό, σε όλους εκείνους, τους αληθινούς ήρωες, που έταξαν την ψυχή τους, στα ιδανικά της Πατρίδας και της Λευτεριάς, για να μην ζούμε -σήμερα- εμείς, υπόδουλοι στους Τούρκους!
Ας αναλογιστούμε, λοιπόν: Πώς έφτασαν, οι πρόγονοί μας, στον ξεσηκωμό του 1821; Ποιές ήταν οι αφετηρίες τους; Για ποιά πράγματα αγωνίστηκαν; και τί κέρδισαν; Ποιοί υπονόμευσαν, και πώς, όσα κατέκτησαν με αίμα και θυσίες; Είχαν, εθνική συνείδηση; Ή μήπως την απέκτησαν εκ των υστέρων, κατασκευασμένη σε «εργαστήρια Ιστορίας», όπως προπαγανδίζουν κάποιοι, που πληρώνονται από τον ιδρώτα, από το αίμα του ελληνικού Λαού;
Απαντά, στα ερωτήματα αυτά, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, από το Ιάσιο, στις 24 Φεβρουαρίου του 1821, με τούτα τα λόγια:
«.Ας καλέσουμε, ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Έλληνες, την ελευθερία, στη γη της Ελλάδος! Ας πολεμήσουμε, στους τάφους των πατέρων μας, οι οποίοι, για να μας αφήσουν ελευθέρους, πολέμησαν και πέθαναν εκεί. .Το αίμα των τυράννων, δεν είναι δεκτό, στη σκιά του Θηβαίου Επαμεινώνδα, του Αθηναίου Θρασύβουλου. Στα όπλα, λοιπόν, η Πατρίδα, μας προσκαλεί!»
Ας αναρωτηθούμε, λοιπόν, πού βρίσκουν το θράσος, όλοι αυτοί που αγωνίζονται να μας πείσουν, πως γίναμε εκ των υστέρων Έλληνες; Κι αφού υπηρετούν αλλότριους στόχους, εμείς, γιατί τους ανεχόμαστε; Γιατί τους επιτρέπουμε, να προσπαθούν, να διδάξουν στα παιδιά μας «ανάπηρη ιστορία»;
Γιατί αφήνουμε αναπάντητες, τις προκλήσεις κάποιων, που επιχειρούν να καπηλευτούν ήρωες του 1821; Να τους παρουσιάζουν, ως μη Έλληνες, ως πολέμαρχους άλλων Εθνών;
Στις 28 Ιουνίου, του 1821, ο Μάρκος Μπότσαρης κι ο Κίτσος Τζαβέλας, σε προκήρυξη τους, προς τους κατοίκους της Πάργας, διακηρύσσουν:
«Είμεθα Έλληνες, πιστοί στον όρκο μας, σταθεροί στην απόφαση μας, και με το Σταυρό μπροστά, και τα όπλα στα χέρια, προτιμάμε να κατεβούμε στους τάφους, χριστιανοί και ελεύθεροι, παρά να ζήσουμε σκλάβοι, χωρίς θρησκεία, χωρίς πατρίδα, χωρίς τιμή»!
Πώς τολμούν, λοιπόν, όχι μόνο ξένοι προπαγανδιστές, αλλά και κάποιοι ελληνόφωνοι, δήθεν επιστήμονες, να αμφισβητούν την ελληνικότητα, των συγκεκριμένων, και άλλων πολλών καπεταναίων, που ήταν Αρβανίτες, σαν κι εμάς, τους ιδρυτές αυτής της Πόλης;
Πώς τολμά, το Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, να συνεχίζει το ίδιο, μονότονο, προκλητικό τροπάριο, περί Εθνικής Μειονότητας Αρβανιτών στην Ελλάδα; Πού βασίζεται ο διαρκής πόλεμος, σε βάρος της χώρας μας;
Συμπατριώτισσες και Συμπατριώτες,
περιμένουμε χρόνια, από τους ταγούς μας, πολιτικούς και πνευματικούς, κοντά δύο αιώνες, να μιλήσουν τη γλώσσα της αλήθειας, να δώσουν, σ' αυτό το Λαό, τη δυνατότητα να αντιληφθεί, σε τί οφείλονται τα δεινά κι οι εθνικές καταστροφές, που βιώνει αυτός ο Τόπος.
Για να σηκωθούμε, επιτέλους! Να δικαιώσουμε, τους πόθους και τα οράματά μας!
Άκρα του Τάφου σιωπή!
Ε, λοιπόν, 189 χρόνια μετά, την ώρα που κορυφώνεται η αγωνία μας, για το μέλλον της Ελλάδας, υπερχρεωμένης και περίγελο όλης της οικουμένης, ας γίνουμε εμείς οι σταυροφόροι της αλήθειας!
Ας πούμε, ας αντιληφθούμε επιτέλους, ότι όσα διέσωσαν οι προγονοί μας, επί τέσσερις αιώνες, όσα θυσίασαν, οι Έλληνες Επαναστάτες, με απαρχή την άνοιξη του 1821, υποθηκεύτηκαν στο βωμό των δανειστών μας! Δύο δάνεια, του 1824 και του 1825, ύψους δύο εκατομμυρίων, οκτακοσίων χιλιάδων λιρών, ήταν αυτά που υποκίνησαν την εμφύλια διαμάχη, αυτή, που έθεσε σε κίνδυνο, την έκβαση της Επανάστασης του 1821.
«Όταν μιλάει ο χρυσός, τα πάντα είναι άχρηστα», έλεγε ο Γκούρας, που από θαρραλέος καπετάνιος, έγινε συνώνυμος της ψυχικής φθοράς που προκλήθηκε, με τα αργύρια των δανείων.
«Νόμος και ισχύς οι λίρες των δανείων»! Μ΄ αυτές εξαγοράζονταν οι πάντες! Μ΄ αυτές, οι δανειστές μας, διέφθειραν διαχρονικά, τον κοινοβουλευτισμό και τη διοίκηση! Και το 1825, κηρύχτηκε η πρώτη πτώχευση!
Όταν ανέλαβε η Κυβέρνηση Ζαΐμη, στο ταμείο του αγώνα, βρήκε μόνο 16 γρόσια, δηλαδή, ούτε μια ακέραια λίρα! Χρωστούσαμε ήδη, 2,8 εκατομμύρια λίρες, από τις οποίες, «στο χέρι», οι Επαναστάτες είχαν πάρει μόνο τις 800 χιλιάδες!
Τα άλλα ήταν «έξοδα», «κρατήσεις», για το «κοινωνικό έργο» των Τραπεζιτών, αδελφών Ρικάρντο, από την Αγγλία, και Ρότσιλντ, από τη Γαλλία. Κι έκτοτε, η Ελλάδα πορεύεται, με εκείνη τη θηλιά στο λαιμό του έθνους!
Κρίμα στις θυσίες, των ανώνυμων και επώνυμων αγωνιστών, των άγνωστων ηρώων και των γνωστών καπεταναίων! Η λευτεριά μας, κατάντησε κλοτσοσκούφι των δανειστών μας! Τα οράματά μας, παιχνίδι στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων!
Δεύτερη χρεωκοπία, το 1843. Τρίτη χρεωκοπία , το 1893. Το 1898, η Ελλάδα, υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο.
Από το 1824, ως σήμερα, πορευτήκαμε, με πάνω από 100, εξωτερικά δάνεια κάθε μορφής. Με ληστρική φορολογία στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα! Έρμαιο των δανειστών μας, που έγιναν οι κρυφοί, και καμιά φορά, οι φανεροί εξουσιαστές, αυτού του Τόπου, την ώρα που όλοι εμείς παριστάναμε, πως διαφεντεύουμε την Πατρίδα μας!
Σε ποια βαθμίδα της Εκπαίδευσης, τα διδάσκονται αυτά οι νέοι μας; Σε ποια συζήτηση, στα Μέσα Ενημέρωσης ή στο Ναό της Δημοκρατίας μας, αναλύθηκε ποτέ, αυτή, η γάγγραινα του έθνους μας;
Σε ποια επέτειο, οι ταγοί μας, μας μίλησαν ξεκάθαρα, για τους λόγους που διαιωνίζουν την ξενοδουλεία και την εξάρτηση; Πότε ξεκίνησε, μια σοβαρή προσπάθεια, να βγούμε από το βούρκο;
Ελληνίδες και Έλληνες,
Ασπροπυργιώτισσες και Ασπροπυργιώτες,
Αν δεν βάλουμε τέλος, στο φαύλο κύκλο, των θυσιών χωρίς ελπίδα, δε δικαιούμαστε να παριστάνουμε, πως τιμούμε την εξέγερση του 1821. Αυτή, θα παραμείνει αιώνιο σύμβολο, το οποίο θα διδάσκει, στους λαούς όλου του κόσμου, τη δύναμη που κρύβει μέσα του ο Έλληνας, αλλά και την εγκληματική μαεστρία, με την οποία, το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο, μας κρατά, φόρου και αίματος υποτελείς, για 189 Χρόνια!
Αν θέλουμε, λοιπόν, να λέμε, πως τιμούμε τους ήρωες, που δεν προσκύνησαν τον Τούρκο κατακτητή, για πάνω από τέσσερις αιώνες, έχουμε υποχρέωση να αντιληφθούμε, στις πραγματικές τους διαστάσεις, και το 1821, αλλά και όσα ακολούθησαν!
Σήμερα, που πολλαπλασιάζονται οι φόβοι μας για το μέλλον, επιβάλλεται να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους! Να προχωρήσουμε ενωμένοι, με σχέδιο και όραμα!
Τιμή στο 1821, σημαίνει πρώτα από όλα, απόφαση να εγερθούμε! Να αποθέσουμε, στο κατώφλι των δύσκολων χρόνων, που έρχονται, όλα τα ελαττώματα, που μας βοήθησαν να αποκτήσουμε!
Να εγερθούμε, όποιο κι αν είναι το κόστος! Να αντιμετωπίσουμε την οικονομική τρομοκρατία, που χτυπά την Ελλάδα και τους Έλληνες, που είναι χειρότερη κι από τη δεσποτεία του Σουλτάνου!
Η τιμή στου Ήρωες του 1821, επιβάλλει να πούμε «ΟΧΙ»! στην πτώχευση του Λαού μας! «Όχι»! στην εξαθλίωση, των πολλών νεόπτωχων, και στην προκλητική καλοπέραση των νεόπλουτων!
Τιμή στους Ήρωες, της εξέγερσης του ΄21, σημαίνει επιτέλους, να διαφεντέψουμε τον Τόπο μας! Αλλά, για να εγερθούμε, θα πρέπει πρώτα, να απαιτήσουμε, να γίνουν ευρύτατα γνωστά, συνείδηση όλων, όσα μας κρατούν στο χείλος του γκρεμού! Για να μας παραδειγματίσουν όλους, και κυρίως , τα παιδιά μας!
Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο, θα πρέπει να εξοστρακίσουμε τους τοποτηρητές, τους εγγυητές των συμφερόντων, αυτών που ρουφούν, κάθε ικμάδα της Ελλάδας, και το αίμα του Ελληνικού Λαού! Αυτούς, που καλλιεργούν την πνευματική σύγχυση, που μας αποκόπτουν μεθοδικά από τις ρίζες μας, τους εθνομηδενιστές, τους υπαλλήλους της «νέας τάξης»!
Αδέλφια Ασπροπυργιώτες,
Έλληνες και Ελληνίδες,
Τούτη, τη μέρα της εθνεγερσίας, ας είναι η απαρχή, για να πάψουμε να αναλωνόμαστε, σε ζήτω και γεια μας! Αν τιμούμε, αυτούς που προετοίμασαν τον Εθνικό ξεσηκωμό, έχουμε υποχρέωση, να απαιτήσουμε μιαν άλλη Παιδεία! Να χτίσουμε μιαν άλλη Πολιτεία! Με θεμέλιο την αλήθεια, την ιστορική και πολιτιστική μας κληρονομιά! Να προασπισθούμε τις λαϊκές κατακτήσεις! Να υποχρεώσουμε, σε αναλογική συμμετοχή στις θυσίες, όλους αυτούς που θησαύρισαν, σε βάρος του απλού, του εργαζόμενου Έλληνα, ξεπουλώντας την ψυχή τους στο διάβολο, κι υπονομεύοντας την υπόσταση της Χώρας μας !
Τιμή στο ορόσημο 1821, σημαίνει επίσης: Να αποδοκιμάσουμε, κάθε σχέδιο εξόντωσης του κοινοτισμού μας, κάθε προσπάθεια υπονόμευσης της τοπικής Δημοκρατίας, κάθε προσπάθεια μετατροπής της, σε κακέκτυπο του σκληρού, του απάνθρωπου και απόμακρου κράτους μας! Να πολεμήσουμε, κάθε ψεύτικο άλλοθι, που επιχειρεί να δικαιολογήσει, να ρίξει αλλού τις ευθύνες, για το θάνατο της διοικητικής λειτουργίας της χώρας!
Να σταθούμε, μαχητικά, με αποφασιστικότητα και ορμή, απέναντι στους αποδομητές της Δημοκρατίας και της Κοινωνίας μας! Στους «πλασιέ της υποτέλειας»! Τους διαμορφωτές της παρακμής αυτού του τόπου, τους βιαστές της ψυχής του Λαού μας!
Χρόνια μας ποτίζουν δηλητήριο! Χρόνια εργάζονται, από το χώρο της Παιδείας, για να μην υπάρξει περίπτωση έγερσης, δικής μας ή των παιδιών μας! 189 χρόνια, ας αναλογιστούμε πού μας κατάντησαν, αυτοί που μας οδηγούν, κι εμείς που τους χειροκροτούμε: Οι κόποι κι οι θυσίες του Λαού μας, όχι μόνο δεν πιάνουν τόπο, αλλά κάθε μέρα που περνά, οι οφειλές της Πατρίδας μας, γιγαντώνονται!
Αν πράγματι, λοιπόν, τα ινδάλματα μας είναι, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Ανδρούτσος, ο Τζαβέλας, ο δικός μας, ο Καπεταν-Μελέτης Βασιλείου, ο Μακρυγιάννης, ο Μπότσαρης, ας κάνουμε πράξη τις επιταγές τους! Ας διδαχτούμε, και από τα κατορθώματά τους, αλλά και από τα λάθη τους!
Την ώρα που οι δανειστές μας, μαζί με κάποιους ελληνώνυμους συνεργάτες τους, οραματίζονται την αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, με την Ελλάδα, φόρου υποτελή και επαρχία της, την ώρα που ουδείς ταράζεται, ούτε στη θέα των τουρκικών πολεμικών πλοίων, που εδώ και πολλούς μήνες, έφτασαν να «κόβουν βόλτες» έξω από το Σούνιο, εμείς, έχουμε υποχρέωση, να θυμηθούμε το «Γέρο του Μωριά», και να βροντοφωνάξουμε, να κάνουμε πράξη, το: «φωτιά και τσεκούρι, στους προσκυνημένους»!
Μακάρι, αδέλφια Συμπατριώτες, να βρούμε τη δύναμη, μέσα από το διάλογο με τους Ήρωές μας, κι από σήμερα, να επαναλαμβάνουμε διαρκώς, να κάνουμε πράξη τους στίχους του μεγάλου μας ποιητή, του Γιάννη Ρίτσου, δείχνοντας το στήθος μας: «Σε τούτα εδώ, τα μάρμαρα, κακιά σκουριά δεν πιάνει! Μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού και στ΄ αγεριού το πόδι»!
Το χρωστάμε στο γένος μας, στους αγωνιστές της Τουρκοκρατίας, στους Λευτερωτές μας, του ΄21, σε όλους όσους έπεσαν μαχόμενοι, στους αγώνες της Πατρίδας, και κυρίως, το χρωστάμε στα παιδιά μας!
Εμπρός, λοιπόν, Συμπατριώτες, ασυμβίβαστα, συνειδητά, με πάθος, εμπρός, για της γενιάς μας το ΄21!»
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ
*ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ, ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ, ΜΕΤΑΔΟΣΗ,ΠΡΟΒΟΛΗ
*ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.
...
(Εκφωνήθηκε στην Πλατεία Ηρώων της Πόλης, στον επίσημο εορτασμό της 25ης Μαρτίου του 1821)
«Ελληνίδες, Έλληνες,
Ασπροπυργιώτισσες κι Ασπροπυργιώτες,
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, σε τούτη την Πλατεία, που αφιερώσαμε στους ήρωες του Ελληνισμού, για να τιμήσουμε τη μνήμη, να παραδειγματιστούμε από τη θυσία, όλων εκείνων των προγόνων μας, που αγωνίστηκαν για να ελευθερωθεί, τούτος ο Τόπος, από ζυγό δουλείας, που διήρκεσε τέσσερις αιώνες!
Εκατόν ογδόντα εννιά χρόνια, από εκείνη την Άνοιξη, του 1821, στέκομαι απέναντί σας, με γνώμονα τα λόγια του εθνικού μας ποιητή: «Το έθνος, πρέπει να μάθει, να θεωρεί εθνικό, ό,τι είναι αληθινό»!
Κι έχουμε υποχρέωση, αφού η κατεστημένη Πολιτεία, αφού η πνευματική μας ηγεσία, κρατούν αποστάσεις απ΄ την αλήθεια, που ελευθερώνει, να την ψηλαφίσουμε μόνοι μας!
Για να μας χρησιμεύσει, ως οδηγός, ως άσβεστος φάρος, στην τρικυμία που ζούμε. Ως φάρμακο, για να αντιμετωπίσουμε την εθνική κατάθλιψη, που μας κατέλαβε, όλους τους Έλληνες!
Έλληνες του Ασπρόπυργου,
Πήρα την απόφαση, να σταθώ -σήμερα- μπροστά σας, όχι για να επαναλάβω, κάποια γνωστά λόγια, για το θαύμα του 1821!
Αλλά, για να σας προτρέψω, με απαρχή, τούτες τις κρίσιμες ώρες, που διέρχεται η Πατρίδα μας, να ξεκινήσουμε μια σταυροφορία, να προετοιμάσουμε, να εργαστούμε για την Έγερση, που έχει ανάγκη η Ελλάδα!
Γιατί είναι η ώρα, ο Τόπος μας, να εξορίσει διαπαντός, από τη συλλογική μας μνήμη, απ΄ τη δημόσια ζωή, τις μισές αλήθειες, που είναι χειρότερες, και από τα μεγαλύτερα ψεύδη! Πρωτίστως, έχουμε υποχρέωση, να απαιτήσουμε και να επιβάλλουμε, τον πλήρη, τον απόλυτο σεβασμό, σε όλους εκείνους, τους αληθινούς ήρωες, που έταξαν την ψυχή τους, στα ιδανικά της Πατρίδας και της Λευτεριάς, για να μην ζούμε -σήμερα- εμείς, υπόδουλοι στους Τούρκους!
Ας αναλογιστούμε, λοιπόν: Πώς έφτασαν, οι πρόγονοί μας, στον ξεσηκωμό του 1821; Ποιές ήταν οι αφετηρίες τους; Για ποιά πράγματα αγωνίστηκαν; και τί κέρδισαν; Ποιοί υπονόμευσαν, και πώς, όσα κατέκτησαν με αίμα και θυσίες; Είχαν, εθνική συνείδηση; Ή μήπως την απέκτησαν εκ των υστέρων, κατασκευασμένη σε «εργαστήρια Ιστορίας», όπως προπαγανδίζουν κάποιοι, που πληρώνονται από τον ιδρώτα, από το αίμα του ελληνικού Λαού;
Απαντά, στα ερωτήματα αυτά, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, από το Ιάσιο, στις 24 Φεβρουαρίου του 1821, με τούτα τα λόγια:
«.Ας καλέσουμε, ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Έλληνες, την ελευθερία, στη γη της Ελλάδος! Ας πολεμήσουμε, στους τάφους των πατέρων μας, οι οποίοι, για να μας αφήσουν ελευθέρους, πολέμησαν και πέθαναν εκεί. .Το αίμα των τυράννων, δεν είναι δεκτό, στη σκιά του Θηβαίου Επαμεινώνδα, του Αθηναίου Θρασύβουλου. Στα όπλα, λοιπόν, η Πατρίδα, μας προσκαλεί!»
Ας αναρωτηθούμε, λοιπόν, πού βρίσκουν το θράσος, όλοι αυτοί που αγωνίζονται να μας πείσουν, πως γίναμε εκ των υστέρων Έλληνες; Κι αφού υπηρετούν αλλότριους στόχους, εμείς, γιατί τους ανεχόμαστε; Γιατί τους επιτρέπουμε, να προσπαθούν, να διδάξουν στα παιδιά μας «ανάπηρη ιστορία»;
Γιατί αφήνουμε αναπάντητες, τις προκλήσεις κάποιων, που επιχειρούν να καπηλευτούν ήρωες του 1821; Να τους παρουσιάζουν, ως μη Έλληνες, ως πολέμαρχους άλλων Εθνών;
Στις 28 Ιουνίου, του 1821, ο Μάρκος Μπότσαρης κι ο Κίτσος Τζαβέλας, σε προκήρυξη τους, προς τους κατοίκους της Πάργας, διακηρύσσουν:
«Είμεθα Έλληνες, πιστοί στον όρκο μας, σταθεροί στην απόφαση μας, και με το Σταυρό μπροστά, και τα όπλα στα χέρια, προτιμάμε να κατεβούμε στους τάφους, χριστιανοί και ελεύθεροι, παρά να ζήσουμε σκλάβοι, χωρίς θρησκεία, χωρίς πατρίδα, χωρίς τιμή»!
Πώς τολμούν, λοιπόν, όχι μόνο ξένοι προπαγανδιστές, αλλά και κάποιοι ελληνόφωνοι, δήθεν επιστήμονες, να αμφισβητούν την ελληνικότητα, των συγκεκριμένων, και άλλων πολλών καπεταναίων, που ήταν Αρβανίτες, σαν κι εμάς, τους ιδρυτές αυτής της Πόλης;
Πώς τολμά, το Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, να συνεχίζει το ίδιο, μονότονο, προκλητικό τροπάριο, περί Εθνικής Μειονότητας Αρβανιτών στην Ελλάδα; Πού βασίζεται ο διαρκής πόλεμος, σε βάρος της χώρας μας;
Συμπατριώτισσες και Συμπατριώτες,
περιμένουμε χρόνια, από τους ταγούς μας, πολιτικούς και πνευματικούς, κοντά δύο αιώνες, να μιλήσουν τη γλώσσα της αλήθειας, να δώσουν, σ' αυτό το Λαό, τη δυνατότητα να αντιληφθεί, σε τί οφείλονται τα δεινά κι οι εθνικές καταστροφές, που βιώνει αυτός ο Τόπος.
Για να σηκωθούμε, επιτέλους! Να δικαιώσουμε, τους πόθους και τα οράματά μας!
Άκρα του Τάφου σιωπή!
Ε, λοιπόν, 189 χρόνια μετά, την ώρα που κορυφώνεται η αγωνία μας, για το μέλλον της Ελλάδας, υπερχρεωμένης και περίγελο όλης της οικουμένης, ας γίνουμε εμείς οι σταυροφόροι της αλήθειας!
Ας πούμε, ας αντιληφθούμε επιτέλους, ότι όσα διέσωσαν οι προγονοί μας, επί τέσσερις αιώνες, όσα θυσίασαν, οι Έλληνες Επαναστάτες, με απαρχή την άνοιξη του 1821, υποθηκεύτηκαν στο βωμό των δανειστών μας! Δύο δάνεια, του 1824 και του 1825, ύψους δύο εκατομμυρίων, οκτακοσίων χιλιάδων λιρών, ήταν αυτά που υποκίνησαν την εμφύλια διαμάχη, αυτή, που έθεσε σε κίνδυνο, την έκβαση της Επανάστασης του 1821.
«Όταν μιλάει ο χρυσός, τα πάντα είναι άχρηστα», έλεγε ο Γκούρας, που από θαρραλέος καπετάνιος, έγινε συνώνυμος της ψυχικής φθοράς που προκλήθηκε, με τα αργύρια των δανείων.
«Νόμος και ισχύς οι λίρες των δανείων»! Μ΄ αυτές εξαγοράζονταν οι πάντες! Μ΄ αυτές, οι δανειστές μας, διέφθειραν διαχρονικά, τον κοινοβουλευτισμό και τη διοίκηση! Και το 1825, κηρύχτηκε η πρώτη πτώχευση!
Όταν ανέλαβε η Κυβέρνηση Ζαΐμη, στο ταμείο του αγώνα, βρήκε μόνο 16 γρόσια, δηλαδή, ούτε μια ακέραια λίρα! Χρωστούσαμε ήδη, 2,8 εκατομμύρια λίρες, από τις οποίες, «στο χέρι», οι Επαναστάτες είχαν πάρει μόνο τις 800 χιλιάδες!
Τα άλλα ήταν «έξοδα», «κρατήσεις», για το «κοινωνικό έργο» των Τραπεζιτών, αδελφών Ρικάρντο, από την Αγγλία, και Ρότσιλντ, από τη Γαλλία. Κι έκτοτε, η Ελλάδα πορεύεται, με εκείνη τη θηλιά στο λαιμό του έθνους!
Κρίμα στις θυσίες, των ανώνυμων και επώνυμων αγωνιστών, των άγνωστων ηρώων και των γνωστών καπεταναίων! Η λευτεριά μας, κατάντησε κλοτσοσκούφι των δανειστών μας! Τα οράματά μας, παιχνίδι στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων!
Δεύτερη χρεωκοπία, το 1843. Τρίτη χρεωκοπία , το 1893. Το 1898, η Ελλάδα, υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο.
Από το 1824, ως σήμερα, πορευτήκαμε, με πάνω από 100, εξωτερικά δάνεια κάθε μορφής. Με ληστρική φορολογία στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα! Έρμαιο των δανειστών μας, που έγιναν οι κρυφοί, και καμιά φορά, οι φανεροί εξουσιαστές, αυτού του Τόπου, την ώρα που όλοι εμείς παριστάναμε, πως διαφεντεύουμε την Πατρίδα μας!
Σε ποια βαθμίδα της Εκπαίδευσης, τα διδάσκονται αυτά οι νέοι μας; Σε ποια συζήτηση, στα Μέσα Ενημέρωσης ή στο Ναό της Δημοκρατίας μας, αναλύθηκε ποτέ, αυτή, η γάγγραινα του έθνους μας;
Σε ποια επέτειο, οι ταγοί μας, μας μίλησαν ξεκάθαρα, για τους λόγους που διαιωνίζουν την ξενοδουλεία και την εξάρτηση; Πότε ξεκίνησε, μια σοβαρή προσπάθεια, να βγούμε από το βούρκο;
Ελληνίδες και Έλληνες,
Ασπροπυργιώτισσες και Ασπροπυργιώτες,
Αν δεν βάλουμε τέλος, στο φαύλο κύκλο, των θυσιών χωρίς ελπίδα, δε δικαιούμαστε να παριστάνουμε, πως τιμούμε την εξέγερση του 1821. Αυτή, θα παραμείνει αιώνιο σύμβολο, το οποίο θα διδάσκει, στους λαούς όλου του κόσμου, τη δύναμη που κρύβει μέσα του ο Έλληνας, αλλά και την εγκληματική μαεστρία, με την οποία, το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο, μας κρατά, φόρου και αίματος υποτελείς, για 189 Χρόνια!
Αν θέλουμε, λοιπόν, να λέμε, πως τιμούμε τους ήρωες, που δεν προσκύνησαν τον Τούρκο κατακτητή, για πάνω από τέσσερις αιώνες, έχουμε υποχρέωση να αντιληφθούμε, στις πραγματικές τους διαστάσεις, και το 1821, αλλά και όσα ακολούθησαν!
Σήμερα, που πολλαπλασιάζονται οι φόβοι μας για το μέλλον, επιβάλλεται να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους! Να προχωρήσουμε ενωμένοι, με σχέδιο και όραμα!
Τιμή στο 1821, σημαίνει πρώτα από όλα, απόφαση να εγερθούμε! Να αποθέσουμε, στο κατώφλι των δύσκολων χρόνων, που έρχονται, όλα τα ελαττώματα, που μας βοήθησαν να αποκτήσουμε!
Να εγερθούμε, όποιο κι αν είναι το κόστος! Να αντιμετωπίσουμε την οικονομική τρομοκρατία, που χτυπά την Ελλάδα και τους Έλληνες, που είναι χειρότερη κι από τη δεσποτεία του Σουλτάνου!
Η τιμή στου Ήρωες του 1821, επιβάλλει να πούμε «ΟΧΙ»! στην πτώχευση του Λαού μας! «Όχι»! στην εξαθλίωση, των πολλών νεόπτωχων, και στην προκλητική καλοπέραση των νεόπλουτων!
Τιμή στους Ήρωες, της εξέγερσης του ΄21, σημαίνει επιτέλους, να διαφεντέψουμε τον Τόπο μας! Αλλά, για να εγερθούμε, θα πρέπει πρώτα, να απαιτήσουμε, να γίνουν ευρύτατα γνωστά, συνείδηση όλων, όσα μας κρατούν στο χείλος του γκρεμού! Για να μας παραδειγματίσουν όλους, και κυρίως , τα παιδιά μας!
Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο, θα πρέπει να εξοστρακίσουμε τους τοποτηρητές, τους εγγυητές των συμφερόντων, αυτών που ρουφούν, κάθε ικμάδα της Ελλάδας, και το αίμα του Ελληνικού Λαού! Αυτούς, που καλλιεργούν την πνευματική σύγχυση, που μας αποκόπτουν μεθοδικά από τις ρίζες μας, τους εθνομηδενιστές, τους υπαλλήλους της «νέας τάξης»!
Αδέλφια Ασπροπυργιώτες,
Έλληνες και Ελληνίδες,
Τούτη, τη μέρα της εθνεγερσίας, ας είναι η απαρχή, για να πάψουμε να αναλωνόμαστε, σε ζήτω και γεια μας! Αν τιμούμε, αυτούς που προετοίμασαν τον Εθνικό ξεσηκωμό, έχουμε υποχρέωση, να απαιτήσουμε μιαν άλλη Παιδεία! Να χτίσουμε μιαν άλλη Πολιτεία! Με θεμέλιο την αλήθεια, την ιστορική και πολιτιστική μας κληρονομιά! Να προασπισθούμε τις λαϊκές κατακτήσεις! Να υποχρεώσουμε, σε αναλογική συμμετοχή στις θυσίες, όλους αυτούς που θησαύρισαν, σε βάρος του απλού, του εργαζόμενου Έλληνα, ξεπουλώντας την ψυχή τους στο διάβολο, κι υπονομεύοντας την υπόσταση της Χώρας μας !
Τιμή στο ορόσημο 1821, σημαίνει επίσης: Να αποδοκιμάσουμε, κάθε σχέδιο εξόντωσης του κοινοτισμού μας, κάθε προσπάθεια υπονόμευσης της τοπικής Δημοκρατίας, κάθε προσπάθεια μετατροπής της, σε κακέκτυπο του σκληρού, του απάνθρωπου και απόμακρου κράτους μας! Να πολεμήσουμε, κάθε ψεύτικο άλλοθι, που επιχειρεί να δικαιολογήσει, να ρίξει αλλού τις ευθύνες, για το θάνατο της διοικητικής λειτουργίας της χώρας!
Να σταθούμε, μαχητικά, με αποφασιστικότητα και ορμή, απέναντι στους αποδομητές της Δημοκρατίας και της Κοινωνίας μας! Στους «πλασιέ της υποτέλειας»! Τους διαμορφωτές της παρακμής αυτού του τόπου, τους βιαστές της ψυχής του Λαού μας!
Χρόνια μας ποτίζουν δηλητήριο! Χρόνια εργάζονται, από το χώρο της Παιδείας, για να μην υπάρξει περίπτωση έγερσης, δικής μας ή των παιδιών μας! 189 χρόνια, ας αναλογιστούμε πού μας κατάντησαν, αυτοί που μας οδηγούν, κι εμείς που τους χειροκροτούμε: Οι κόποι κι οι θυσίες του Λαού μας, όχι μόνο δεν πιάνουν τόπο, αλλά κάθε μέρα που περνά, οι οφειλές της Πατρίδας μας, γιγαντώνονται!
Αν πράγματι, λοιπόν, τα ινδάλματα μας είναι, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Ανδρούτσος, ο Τζαβέλας, ο δικός μας, ο Καπεταν-Μελέτης Βασιλείου, ο Μακρυγιάννης, ο Μπότσαρης, ας κάνουμε πράξη τις επιταγές τους! Ας διδαχτούμε, και από τα κατορθώματά τους, αλλά και από τα λάθη τους!
Την ώρα που οι δανειστές μας, μαζί με κάποιους ελληνώνυμους συνεργάτες τους, οραματίζονται την αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, με την Ελλάδα, φόρου υποτελή και επαρχία της, την ώρα που ουδείς ταράζεται, ούτε στη θέα των τουρκικών πολεμικών πλοίων, που εδώ και πολλούς μήνες, έφτασαν να «κόβουν βόλτες» έξω από το Σούνιο, εμείς, έχουμε υποχρέωση, να θυμηθούμε το «Γέρο του Μωριά», και να βροντοφωνάξουμε, να κάνουμε πράξη, το: «φωτιά και τσεκούρι, στους προσκυνημένους»!
Μακάρι, αδέλφια Συμπατριώτες, να βρούμε τη δύναμη, μέσα από το διάλογο με τους Ήρωές μας, κι από σήμερα, να επαναλαμβάνουμε διαρκώς, να κάνουμε πράξη τους στίχους του μεγάλου μας ποιητή, του Γιάννη Ρίτσου, δείχνοντας το στήθος μας: «Σε τούτα εδώ, τα μάρμαρα, κακιά σκουριά δεν πιάνει! Μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού και στ΄ αγεριού το πόδι»!
Το χρωστάμε στο γένος μας, στους αγωνιστές της Τουρκοκρατίας, στους Λευτερωτές μας, του ΄21, σε όλους όσους έπεσαν μαχόμενοι, στους αγώνες της Πατρίδας, και κυρίως, το χρωστάμε στα παιδιά μας!
Εμπρός, λοιπόν, Συμπατριώτες, ασυμβίβαστα, συνειδητά, με πάθος, εμπρός, για της γενιάς μας το ΄21!»
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ
*ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ, ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ, ΜΕΤΑΔΟΣΗ,ΠΡΟΒΟΛΗ
*ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.
...
Πέμπτη 15 Απριλίου 2010
Ελλάδα: Μόνη λύση η αναδιάρθρωση του χρέους
Ελλάδα: Μόνη λύση η αναδιάρθρωση του χρέους
Δημοσιεύθηκε: 07:50 - 15/04/10
Η μόνη λύση για να μπορέσει η Ελλάδα να εξυπηρετήσει το χρέος της, χωρίς να χρεοκοπήσει, είναι η μετατροπή των χρεωστικών υποχρεώσεων, ώστε η απόσβεση να γίνει σε μεγαλύτερη χρονική περίοδο, όπως τονίζει σε άρθρο στη "Wall Street Journal" ο κ. Carl Weinberg.
Ο κορυφαίος οικονομολόγος, καθηγητής οικονομικών στο New York University και εκ των ιδιοκτητών της High Frequency Economics, εκτιμά ότι είναι μονόδρομος μια συμφωνία πολυετούς αναδιοργάνωσης, όπου οι λήξεις των εκδόσεων των ερχόμενων ετών θα μετακυλιστούν διανεμόμενες ισομερώς στην επόμενη 30ετία.
Οι αριθμοί μιλούν μόνοι τους, αναφέρει στο άρθρο του ο οικονομολόγος: Στα επόμενα πέντε χρόνια η Αθήνα πρέπει να συγκεντρώσει 240 δισ. ευρώ, όσο και το ΑΕΠ της. Εξ αυτών, τα 150 δισ. ευρώ είναι για την αποπληρωμή του κεφαλαίου ομολόγων που λήγουν και τα υπόλοιπα τόκοι. Γι’ αυτό και η βοήθεια των 30 δισ. ευρώ, που είναι διατεθειμένη να δώσει η ευρωζώνη στην Ελλάδα, είναι σταγόνα στον ωκεανό. Όταν λήξει η γέφυρα από την ευρωζώνη (πιθανόν στους πρώτους μήνες του επόμενου έτους), η κυβέρνηση της χώρας θα βρεθεί στην ίδια δεινή θέση με τη σημερινή. Πολύ δύσκολα η Αθήνα θα καταφέρει να συγκεντρώσει τόσα κεφάλαια από τους ιδιώτες επενδυτές, με οποιοδήποτε επιτόκιο.
Δύο πράγματα πρέπει να γίνουν για να λυθεί το πρόβλημα: Πρώτον, να υπάρξει επανισορρόπηση στη δημοσιονομική κατάσταση. Αν η κυβέρνηση εφαρμόσει τα σχέδια που έχει ανακοινώσει, το φετινό έλλειμμα θα μειωθεί κατά το ένα τρίτο. Έτσι όμως θα προκληθεί καταστροφική ύφεση και προσθέτως θα πρέπει να γίνουν ανάλογες περικοπές το 2011 και ξανά το 2012.
Δεύτερον, συνεχίζει ο κ. Weinberg, θα χρειαστεί να ξεφουσκώσει ο μεγάλος όγκος των πληρωμών αρχικού κεφαλαίου, αν θέλουμε οι επενδυτές να πιστέψουν ότι η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της χωρίς να χρεοκοπήσει. Η απομείωση (write down) αυτών των υποχρεώσεων δεν είναι αποδεκτή, όμως οι πληρωμές θα μπορούσαν να εξομαλυνθούν και να μειωθούν στο βραχυπρόθεσμο μέλλον, με μετατροπή των χρεωστικών υποχρεώσεων, ώστε η απόσβεση να γίνει σε μεγαλύτερη χρονική περίοδο. Ο τρόπος για να γίνει αυτό δεν είναι άλλος από μια συμφωνία πολυετούς αναδιοργάνωσης. Οι λήξεις των ερχόμενων ετών θα μετακυλιστούν διανεμόμενες ισομερώς στην επόμενη 30ετία. Εάν γίνει σωστά αυτό, δεν θα χρειαστεί άλλη έκτακτη βοήθεια από τρίτους.
Ο κορυφαίος οικονομολόγος συνεχίζει με το εξής παράδειγμα: Στις αρχές της δεκαετίας του '80, οι τράπεζες χρησιμοποίησαν συμφωνίες πολυετούς αναδιοργάνωσης για να αποτραπεί το χρεοστάσιο στις μαζικές δανειακές υποχρεώσεις των αγοραστών ομολόγων λατινοαμερικανικών κρατών. Όλα τα δάνεια που είχε λάβει κάθε χώρα ενοποιήθηκαν σε μία και μόνη μακροχρόνια υποχρέωση. Θα λέγαμε ότι σε μέσο όρο τα δάνεια που επρόκειτο να λήξουν μέσα στη δεκαετία του '80 συγκεντρώθηκαν σε ένα μεγάλο δάνειο, ξεχωριστά για κάθε δανειολήπτη, με μέση διάρκεια ωρίμανσης τα 25 χρόνια.
Σε ένα ανάλογο πρόγραμμα αναδιοργάνωσης όλα τα ελληνικά ομόλογα που λήγουν από σήμερα έως το 2019 θα συγκεντρωθούν σε ένα πακέτο 25ετούς λήξεως, με επιτόκιο 4,5%, ακριβώς όσο είναι σήμερα ο μέσος όρος για τις εκκρεμείς υποχρεώσεις της Ελλάδας. Η διασπορά του χρονοδιαγράμματος απόσβεσης στα 25 χρόνια θα μειώσει τις ανάγκες χρηματοδότησης στα επόμενα 5,5 χρόνια κατά 60% ή 140 δισ. ευρώ. Η πολιτική εξουσία θα λάβει την απαραίτητη ανάσα ώστε να μπορέσει να επιβάλει τα μέτρα δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων αλλά και να αποκτήσει υποφερτή πρόσβαση στην πίστωση. Δεν θα χρειαστεί καμία "επιδότηση" ή "εγγύηση" ή "απομείωση" και το βάρος της προσαρμογής θα το επωμιστούν οι πιστωτές και όχι οι εταίροι της χώρας στην ευρωζώνη.
Φυσικά, ίσως δεν συμφωνήσουν σε μια τέτοια λύση όλοι οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων. Επενδυτές που νόμισαν ότι αγόρασαν ένα 10ετές δικαίωμα θα καταλήξουν με ένα 25ετές και υπό διαφορετικούς όρους, Όμως, ο κίνδυνος χρεοστασίου θα είναι πολύ χαμηλότερος - και αυτό δεν είναι καθόλου μικρή ανταμοιβή για τους επενδυτές.
Μια τέτοια λύση, καταλήγει ο κ. Weinberg, είναι μονόδρομος για την Ελλάδα και ίσως και για άλλες μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης με υψηλά χρέη, αφού οι "γέφυρες" χρηματοδότησης της ευρωζώνης δεν προσφέρουν καμία λύση, αλλά κερδίζουν μόνο χρόνο.
Τι λένε πηγές από το Eurogroup
Πηγές από το Eurogroup θεωρούν ότι η επιστολή του Γ. Παπακωνσταντίνου προς Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ - πέραν του δημοσιεύματος της Wall Street Journal- επιδιώκει την άμεση αποσαφήνιση των όρων που ακόμα συζητούνται.
Μετά και την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου διαβουλεύσεων μεταξυ ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ, διαπιστώθηκε ότι το ΔΝΤ προτιμά να υποβάλλει ξεχωριστούς όρους χρηματοδότησης που αφορούν σε χρονοδιαγράμματα, την εκταμίευση των κονδυλίων, μέτρα για 2011 και 2012 και μεταρρυθμίσεις.
ΕΕ και ΕΚΤ επιθυμούν κοινή εποπτεία ώστε να μην υπονομευθεί η συνθήκη του Μάαστριχτ.
Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΣΤΑΘΜΟΣ WEB RADIO:
http://www.modad.gr/radio
Πηγή: euro2day.gr
..
Δημοσιεύθηκε: 07:50 - 15/04/10
Η μόνη λύση για να μπορέσει η Ελλάδα να εξυπηρετήσει το χρέος της, χωρίς να χρεοκοπήσει, είναι η μετατροπή των χρεωστικών υποχρεώσεων, ώστε η απόσβεση να γίνει σε μεγαλύτερη χρονική περίοδο, όπως τονίζει σε άρθρο στη "Wall Street Journal" ο κ. Carl Weinberg.
Ο κορυφαίος οικονομολόγος, καθηγητής οικονομικών στο New York University και εκ των ιδιοκτητών της High Frequency Economics, εκτιμά ότι είναι μονόδρομος μια συμφωνία πολυετούς αναδιοργάνωσης, όπου οι λήξεις των εκδόσεων των ερχόμενων ετών θα μετακυλιστούν διανεμόμενες ισομερώς στην επόμενη 30ετία.
Οι αριθμοί μιλούν μόνοι τους, αναφέρει στο άρθρο του ο οικονομολόγος: Στα επόμενα πέντε χρόνια η Αθήνα πρέπει να συγκεντρώσει 240 δισ. ευρώ, όσο και το ΑΕΠ της. Εξ αυτών, τα 150 δισ. ευρώ είναι για την αποπληρωμή του κεφαλαίου ομολόγων που λήγουν και τα υπόλοιπα τόκοι. Γι’ αυτό και η βοήθεια των 30 δισ. ευρώ, που είναι διατεθειμένη να δώσει η ευρωζώνη στην Ελλάδα, είναι σταγόνα στον ωκεανό. Όταν λήξει η γέφυρα από την ευρωζώνη (πιθανόν στους πρώτους μήνες του επόμενου έτους), η κυβέρνηση της χώρας θα βρεθεί στην ίδια δεινή θέση με τη σημερινή. Πολύ δύσκολα η Αθήνα θα καταφέρει να συγκεντρώσει τόσα κεφάλαια από τους ιδιώτες επενδυτές, με οποιοδήποτε επιτόκιο.
Δύο πράγματα πρέπει να γίνουν για να λυθεί το πρόβλημα: Πρώτον, να υπάρξει επανισορρόπηση στη δημοσιονομική κατάσταση. Αν η κυβέρνηση εφαρμόσει τα σχέδια που έχει ανακοινώσει, το φετινό έλλειμμα θα μειωθεί κατά το ένα τρίτο. Έτσι όμως θα προκληθεί καταστροφική ύφεση και προσθέτως θα πρέπει να γίνουν ανάλογες περικοπές το 2011 και ξανά το 2012.
Δεύτερον, συνεχίζει ο κ. Weinberg, θα χρειαστεί να ξεφουσκώσει ο μεγάλος όγκος των πληρωμών αρχικού κεφαλαίου, αν θέλουμε οι επενδυτές να πιστέψουν ότι η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της χωρίς να χρεοκοπήσει. Η απομείωση (write down) αυτών των υποχρεώσεων δεν είναι αποδεκτή, όμως οι πληρωμές θα μπορούσαν να εξομαλυνθούν και να μειωθούν στο βραχυπρόθεσμο μέλλον, με μετατροπή των χρεωστικών υποχρεώσεων, ώστε η απόσβεση να γίνει σε μεγαλύτερη χρονική περίοδο. Ο τρόπος για να γίνει αυτό δεν είναι άλλος από μια συμφωνία πολυετούς αναδιοργάνωσης. Οι λήξεις των ερχόμενων ετών θα μετακυλιστούν διανεμόμενες ισομερώς στην επόμενη 30ετία. Εάν γίνει σωστά αυτό, δεν θα χρειαστεί άλλη έκτακτη βοήθεια από τρίτους.
Ο κορυφαίος οικονομολόγος συνεχίζει με το εξής παράδειγμα: Στις αρχές της δεκαετίας του '80, οι τράπεζες χρησιμοποίησαν συμφωνίες πολυετούς αναδιοργάνωσης για να αποτραπεί το χρεοστάσιο στις μαζικές δανειακές υποχρεώσεις των αγοραστών ομολόγων λατινοαμερικανικών κρατών. Όλα τα δάνεια που είχε λάβει κάθε χώρα ενοποιήθηκαν σε μία και μόνη μακροχρόνια υποχρέωση. Θα λέγαμε ότι σε μέσο όρο τα δάνεια που επρόκειτο να λήξουν μέσα στη δεκαετία του '80 συγκεντρώθηκαν σε ένα μεγάλο δάνειο, ξεχωριστά για κάθε δανειολήπτη, με μέση διάρκεια ωρίμανσης τα 25 χρόνια.
Σε ένα ανάλογο πρόγραμμα αναδιοργάνωσης όλα τα ελληνικά ομόλογα που λήγουν από σήμερα έως το 2019 θα συγκεντρωθούν σε ένα πακέτο 25ετούς λήξεως, με επιτόκιο 4,5%, ακριβώς όσο είναι σήμερα ο μέσος όρος για τις εκκρεμείς υποχρεώσεις της Ελλάδας. Η διασπορά του χρονοδιαγράμματος απόσβεσης στα 25 χρόνια θα μειώσει τις ανάγκες χρηματοδότησης στα επόμενα 5,5 χρόνια κατά 60% ή 140 δισ. ευρώ. Η πολιτική εξουσία θα λάβει την απαραίτητη ανάσα ώστε να μπορέσει να επιβάλει τα μέτρα δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων αλλά και να αποκτήσει υποφερτή πρόσβαση στην πίστωση. Δεν θα χρειαστεί καμία "επιδότηση" ή "εγγύηση" ή "απομείωση" και το βάρος της προσαρμογής θα το επωμιστούν οι πιστωτές και όχι οι εταίροι της χώρας στην ευρωζώνη.
Φυσικά, ίσως δεν συμφωνήσουν σε μια τέτοια λύση όλοι οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων. Επενδυτές που νόμισαν ότι αγόρασαν ένα 10ετές δικαίωμα θα καταλήξουν με ένα 25ετές και υπό διαφορετικούς όρους, Όμως, ο κίνδυνος χρεοστασίου θα είναι πολύ χαμηλότερος - και αυτό δεν είναι καθόλου μικρή ανταμοιβή για τους επενδυτές.
Μια τέτοια λύση, καταλήγει ο κ. Weinberg, είναι μονόδρομος για την Ελλάδα και ίσως και για άλλες μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης με υψηλά χρέη, αφού οι "γέφυρες" χρηματοδότησης της ευρωζώνης δεν προσφέρουν καμία λύση, αλλά κερδίζουν μόνο χρόνο.
Τι λένε πηγές από το Eurogroup
Πηγές από το Eurogroup θεωρούν ότι η επιστολή του Γ. Παπακωνσταντίνου προς Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ - πέραν του δημοσιεύματος της Wall Street Journal- επιδιώκει την άμεση αποσαφήνιση των όρων που ακόμα συζητούνται.
Μετά και την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου διαβουλεύσεων μεταξυ ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ, διαπιστώθηκε ότι το ΔΝΤ προτιμά να υποβάλλει ξεχωριστούς όρους χρηματοδότησης που αφορούν σε χρονοδιαγράμματα, την εκταμίευση των κονδυλίων, μέτρα για 2011 και 2012 και μεταρρυθμίσεις.
ΕΕ και ΕΚΤ επιθυμούν κοινή εποπτεία ώστε να μην υπονομευθεί η συνθήκη του Μάαστριχτ.
Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΣΤΑΘΜΟΣ WEB RADIO:
http://www.modad.gr/radio
Πηγή: euro2day.gr
..
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)