Νέο Γερμανικό …«συμπέρασμα»: «Οι Έλληνες δεν κατάγονται από Έλληνες»!

Η άποψη ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν είναι τίποτα άλλο από μία πρόσμειξη των φύλων που έχουν περάσει κατά καιρούς από τη χώρα, είτε ως κατακτητές είτε ως πρόσφυγες και μετανάστες δημοσιεύεται στην ιστοσελίδας της έγκριτης γερμανικής εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung.
O Γερμανός συντάκτης Αντρέας Κιλμπ, στο δημοσίευμά του, καταλήγει στο συμπέρασμα: «Οι Έλληνες δεν κατάγονται από Έλληνες»


Σύμφωνα με την εφημερίδα Τα Νέα, ο πολιτιστικός συντάκτης της γερμανικής εφημερίδας υποστηρίζει «χωρίς πολλά λόγια» ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν είναι τίποτα άλλο από αυτά που άφησαν πίσω τους οι Σλάβοι το 600 μ.Χ., οι Φράγκοι σταυροφόροι, οι Βούλγαροι, οι Σέρβοι, οι Καταλανοί, οι Οθωμανοί και τα αλβανικά φύλα.
Μάλιστα ο Κιλμπ επιχειρεί να… ψυχολογήσει τον ελληνικό λαό , καταλήγοντας ότι η διαφορετικότητα στην «καταγωγή» υποκαθίσταται από τη συλλογική συνένωση μπροστά στην αντιμετώπιση ενός κοινού εχθρού.


«Ένας στους τέσσερις σημερινούς Έλληνες προέρχεται από τους πρόσφυγες, άλλοι τόσοι έχουν σλαβικές ή αλβανικές ρίζες, αλλά όλοι είναι ενωμένοι μπροστά στον κοινό εχθρό.
Και ελλείψει των Τούρκων, ιδεώδης στόχος είναι τώρα οι Γερμανοί.
Διότι στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κατέλυσαν στη γενέτειρα του ευρωπαϊκού πολιτισμού με τρόπο που ακόμα και σήμερα κοκκινίζει κανείς από ντροπή», αναφέρει μεταξύ άλλων.


Μετά το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Bild, με πηχυαίο τίτλο «Πουλήστε τα νησιά σας χρεοκοπημένοι Έλληνες! Και πουλήστε και την Ακρόπολη!», καθώς και την Αφροδίτη της Μήλου να κάνει άσεμνες χειρονομίες στο εξώφυλλο του γερμανικού Focus, καταγγέλλοντας την ελληνική «απάτη στην οικογένεια της Ευρωζώνης», σειρά έχει η γερμανική αμφισβήτηση στην έννοια της ελληνικότητας.

Το χρονικό μιας κρατικής πτώχευσης. . .

Το χρονικό μιας κρατικής πτώχευσης. . .

"Κάποτε, μια χώρα με αδύναμη οικονομία, για να αποφύγει το χρόνιο πληθωρισμό, αποφάσισε να υιοθετήσει ένα από τα πιο ισχυρά νομίσματα του πλανήτη. Ο πληθωρισμός μειώθηκε κατακόρυφα μέσα σε λίγα χρόνια, τα χαμηλά επιτόκια τροφοδότησαν την κατανάλωση, τα εισαγόμενα προϊόντα έγιναν φτηνά και η ψευδαίσθηση της καλοπέρασης εδραιώθηκε στους πολίτες της. . .
Η οικονομία όμως έπασχε από χρόνια και βαθιά προβλήματα, και τίποτα δεν γινόταν προς την κατεύθυνση της λύσης τους. Η φοροδιαφυγή, η διαφθορά και το ξέπλυμα χρήματος βασίλευαν, ενώ ο δανεισμός του κράτους, λόγω της σταθερής ισοτιμίας του νομίσματος, γινόταν όλο και πιο φτηνός και η κυβέρνηση της χώρας κατέφευγε όλο και πιο συχνά σ? αυτόν για να καλύψει τις ανεπάρκειες της οικονομίας. . .

Έτσι τα ελλείμματα μεγάλωναν, το χρέος αυξανόταν και η κυβέρνηση το εξυπηρετούσε με περισσότερο χρέος. Ταυτόχρονα, το νόμισμα λόγω της σταθερής ισοτιμίας δεν μπορούσε να υποτιμηθεί, ενώ την περίοδο εκείνη γινόταν όλο και ισχυρότερο, με αποτέλεσμα τα προϊόντα της να γίνονται πιο ακριβά στο εξωτερικό, η οικονομία λιγότερο ανταγωνιστική και οι ξένες επενδύσεις πιο σπάνιες. . Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, οι ανταγωνιστικές της χώρες γίνονταν συνεχώς φτηνότερες μέσω της υποτίμησης των δικών τους νομισμάτων και τα διεθνή επενδυτικά κεφάλαια στράφηκαν εκεί.

Έτσι, η χώρα δανειζόταν χωρίς να παράγει αρκετά και ζούσε αμέριμνα πέρα από τις δυνατότητές της, μέχρι που κάποια στιγμή οι δανειστές της άρχισαν να απαιτούν περισσότερες εξασφαλίσεις με τη μορφή υψηλότερων τόκων, για να συνεχίσουν να τη δανείζουν. Αυτό δημιούργησε ένα φαύλο κύκλο: το υπέρογκο χρέος έκανε ακριβό το δανεισμό και ο ακριβός δανεισμός αύξανε κι άλλο το χρέος.

Κάποτε έγινε το αναμενόμενο: Η κυβέρνηση της χώρας δήλωσε αδυναμία εξόφλησης του χρέους της προς τους δανειστές της, δηλαδή πτώχευση.

Ο δανεισμός σταμάτησε, η σύνδεση της ισοτιμίας έπαψε, με αποτέλεσμα μια τεράστια υποτίμηση του παλιού νομίσματος (που επανήλθε), η οποία οδήγησε την οικονομία σε κατάρρευση: οι εισαγωγές έγιναν πανάκριβες και χιλιάδες επιχειρήσεις χρεοκόπησαν. Ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού πέρασε στην ανεργία, μισθοί, συντάξεις και παροχές μειώθηκαν δραματικά και αποταμιεύσεις εξανεμίστηκαν.

Όπως είναι φυσικό, οι ξένοι δανειστές που έχασαν τα λεφτά τους επέβαλαν μέσω των διεθνών οργανισμών επαχθή μέτρα ανασυγκρότησης της οικονομίας, κάτι που η
κυβέρνηση μιας πτωχευμένης χώρας ήταν φυσικά υποχρεωμένη να δεχτεί.

Βίαιες ταραχές ξέσπασαν και τα τραύματα της οικονομίας δεν επουλώθηκαν ποτέ.

(Πρόκειται για την Αργεντινή, η οποία κήρυξε πτώχευση το 2001. Το αργεντίνικο πέσο είχε συνδεθεί με το δολάριο δέκα χρόνια νωρίτερα. Οποιαδήποτε ομοιότητα με άλλες χώρες, κυβερνήσεις και οικονομικές καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική. )"

   

ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!...

ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!...
Τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν έτσι:

1. Δανείζουμε εμείς (οι Έλληνες) την Ελλάδα άμεσα. Έχουμε αρκετές καταθέσεις για να καλύψουμε αρκετούς μήνες. Ταυτόχρονα, δίδοντας εξωφρενικά προνόμια στους Κινέζους (λιμάνι και ζώνη ελευθέρου εμπορίου για ίδρυση μονάδων συναρμολόγησης και "εξευρωπαϊσμού" των προϊόντων τους) τους πουλάμε 40 με 50 δις ευρώ ομολόγα. Ένα μεγάλο μέρος των ευρώ που μαζεύει η Κυβέρνηση από τα παραπάνω το μετατρέπει σε δολλάρια (δείτε το γιατί στο 4).

2. Καλούμε το ΔΝΤ για τα υπόλοιπα. Θα πληρώσουμε κατιτίς παραπάνω αλλά θα απολαύσουμε τα μούτρα των "Εταίρων" όταν καταλάβουν ότι η Ευρωπαϊκή τους Ένωση είναι ένα μάτσο κουρελόχαρτα. Θα απολαύσουμε επίσης μιά άνευ προηγουμένου ξεφτίλα της Κομισιόν και των καρεκλοκενταύρων της.

3. Αναθεωρούμε τις παραγγελίες οπλικών συστημάτων από τους "φίλους" Ευρωπαίους.

4. Καλούμε την Κομισιόν να δει το θέμα εξόδου μιας χώρας από τη Ζώνη του Ευρώ, μια και αυτό δεν προβλέπεται πουθενά. Με το που θα κυκλοφορήσει η είδηση το ευρώ θα χάσει το 30% της αξίας του ως προς το δολλάριο. Στο σημείο αυτό η Ελληνική Κυβέρνηση πουλάει τα δολλάρια και αγοράζει ευρώ. Το κέρδος είναι 25% (με τις προμήθειες) και οι Γερμαναράδες το φυσάνε και δεν κρυώνουν.

5. Εν τω μεταξύ σοβαρευόμαστε και δουλεύουμε και πληρώνουμε φόρους.

6. Συνάπτουμε συνθήκη με την Τουρκία σύμφωνα με την οποία δίνουμε ελληνική (άρα και ευρωπαϊκή) υπηκοότητα σε όποιον Τούρκο πολίτη έχει συγγένεια μέχρι β' βαθμού με Τουρκους που εκτοπίστηκαν κατά την ανταλλαγή πληθυσμών. Όλοι αυτοί την επόμενη μέρα παίρνουν το αεροπλάνο για τη Γερμανία... Ταυτόχρονα θεσπίζουμε ακόμα πιό εύκολα κριτήρια ελληνοποίησης (με παράβολο 3.000 ευρώ) των παράνομων προσφύγων. Και αυτοί παίρνουν την επόμενη μέρα το τραίνο για τη Γερμανία και Γαλλία. Με τρόμο βλέπουν οι Εταίροι εισροή 15.000 χιλιάδων μουσουλμάνων την εβδομάδα με ελληνικά διαβατήρια.

7. Η Κομισιόν απελπισμένη καλεί τους Εταίρους να αναθεωρήσουν τη στάση τους για την Ελλάδα, όλοι όμως βλέπουν ότι είναι αργά.

8. Η Ελλάδα αιτείται την αποχώρησή της από το ευρώ. Ακολουθούν και η Ιταλία και Ισπανία που υποφέρουν χρόνια από το σκληρό ευρώ και την κηδεμονία των Γερμανών. Το ευρώ καταρρέει. Η Κομισιόν παραιτείται σύσσωμη. Οι Άγγλοι κατηγορούν Γερμανία και Γαλλία ότι τα έκαναν μούσκεμα και ζητούν επειγόντως αναθεώρηση των Συνθηκών.

9. Έχουμε φτάσει το Δεκέμβριο του 2012. Οι Γερμανοί καταλαβαίνουν ότι τα έβαλαν με λάθος motherfucker.

Μερικές μέρες αργότερα φτάνει το τέλος του κόσμου...

Όχι για όλους όμως, οι Έλληνες (και τα 15 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο) έχουν μεταφερθεί με τα διαστημόπλοια των Ελ στον Άλφα του Κενταύρου (α ρε Λιακόπουλε, προφήτη!). Μαζί τους σώζονται και μερικές ξέμπαρκες Γερμανίδες που είχαν παντρευτεί κάτι γκαρσόνια από την Μύκονο...